En opeens ben ik juf!

Lieveeee vrienden en family!

Vijf en halve maand op reis, nooit kunnen bedenken dat het allemaal zo gaaf zou zijn en dat het allemaal nog even door mag gaan. Maar dan een beetje anders, same same but different ;) Inmiddels kom ik soms niet meer op Nederlandse woorden en gaat het engels me goed af. Ik draag ook alweer een spijkerbroek, het voelt allemaal al bijna als thuis joh! 

Maar mijn vorige blog was geïndigt in Laos bij de Gibbon experience. Hier heb ik echt nog even van kunnen nagenieten en alle filmpjes bekijken was ook genieten! Laos achterlaten gaf daarna ook een dubbelgevoel. Het was tijd voor een nieuw avontuur maar we zouden het reizen achterlaten en in Hanoi gaan wonen. Gelukkig konden we de eerste week bij een vriend (die we in Nepal al hadden leren kennen) logeren. Zo leerden we meteen al nieuwe mensen kennen, allemaal english teachers want ja dat doen alle foreigners hier! Ze hielpen ons hoe je aan een baan kan komen en waar je een eigen kamer kan vinden. Het gaat hier echt allemaal via facebook! 

En hier zit ik dan, in Hanoi. En eigen kamer en badkamer. Och je wil niet weten hoe fijn het toch was om die tas eens uit te pakken. Nooit problemen met de tas gehad maar nu ik weer een kast heb... Enn we kunnen koken! ++mijn kleren om de  paar dagen wassen. Voelt goed! Nadja en ik hebben allebei onze eigen verdieping, met wifi router jaja. Boven mij slaapt nog een stelletje uit Ukraine, maar die zien we bijna niet want ze zijn echt altijd op hun kamer. In onze garage staat mijn eigen scooter, welliswaar gehuurd maar ik kan er lekker meer rondscheuren in Hanoi. Moet er wel bij zeggen dat ik wat pech heb gehad en dat ik binnen 1week drie scooters heb gehad. Ook deze heeft wat mankementen en valt af en toe uit maar we gaan het meemaken. Wisten jullie dat er in Hanoi de meeste rijdende scooters te vinden zijn? Het is echt gekke huis hier en iedereen drukt zich overal tussen en het mooie is ik doe vrolijk mee haha. Bij de stoplichten wordt er afgeteld, de meeste vietnamezen wachten niet tot nul maar gaan al als er nog 5seconden over zijn. En wie ben ik dan om in de weg te gaan staan ;) 

Het beste van dit verhaal is nog: IK BEN JUF! Ik geef engels, en ik vind het me toch leuk! Het is wel heel anders als in Nederland want ik
Ben soort van gastjuf of cursusleidster ofzo. Maar ik geef wel echt les en heb alle vrijheid dus doe lekker veel engelse spelletjes met ze. Ik heb vaak ook de luxe van een Vietnamese assistent en deze mensen zijn zo lief!  De kids gaan overdag gewoon naar school en krijgen dan twee x in de week 1.5 of 2 uur les in de avond. Vind het wel zielig hoor, mijn jongste zijn maar vier jaar oud en die krijgen dan les van 19.30 tot 21.00uur. Dus dat zeg ik, lekker veel spelletjes en liedjes. 

Het Vietnamese eten komt beetje bij beetje. In week 1 ben ik met een vriend mee gegaan naar een lunch met zijn Vietnamese collega's. OMG hier had ik al snel spijt van want ze lieten me dingen eten die ik echt niet lekker vond (dacht ik, sommige dingen waren nog best lekker) ik heb uiteindelijk alleen de sardientjes en de octopussen laten staan. Maar die mensen kunnen eten zeg, pfoeh drie uur lang non stop werd er eten gebracht. Het was zelfs zo erg dat ik uiteindelijk het toetje moest laten staan, hetgeen waarvan ik zeker wist dat ik het lekker vond maar ik zat zo vol! Ach het was grappig haha. 
 
Zoals jullie kunnen lezen gaat het echt heel goed met me, ik heb een kamer, een scooter werk en vrienden. Het leuke is dat er ook mensen ons zijn komen opzoeken die we al eerder ergens anders hadden ontmoet! 
Ik ga nu weer verder met veel geld verdienen zodat ik het hopelijk nog even vol kan houden, mijn plan is nu om in augustus terug te komen naar Nederland! Hoe lang ik precies in Hanoi blijf weet ik nog niet. Maar voor nu ga ik nog met veel plezier naar mijn classes toe! 

Heeeeeeel veeel liefs uit Hanoi! 
Dinise