Ming-galar-par Myanmar

28 november 2016 - Mandalay, Myanmar

Min-galar-par Myanmar

Het inchecken van het vliegtuig ging niet helemaal lekker, we hadden ons visum niet uitgeprint en hier waren ze niet zo blij mee. Daar sta je dan, alles is geregeld maar niet uitgeprint. Gelukkig na van het kastje naar de muur gestuurd te zijn vonden we een man (waar we het trouwens al eerder aan hadden gevraagd) die het voor ons wilde uitprinten. Maar dan ben je in een onbekend land en dan denkt Hotmail dat er iemand je account probeert te hacken. Nouja het is allemaal weer gelukt! Ik vond het best grappig want we hadden tijd zat. 

Myanmar is prachtig! De mensen zijn enorm vriendelijk en dat terwijl ze weer heel arm zijn. We hebben een aantal prachtige tempels gezien waaronder de  shwedagon pagode. Overal waar je om je heen keek werd je omringd met pagodes van goud, heel veel goud! Ook zag je veel biddende mensen, dit was een van de eerste tempels waar we geweest waren die echt nog gebruikt wordt. Ohja en de monniken kan ik natuurlijk niet vergeten. Mannen in oranje/rode doeken met kale hoofden. 1 van hen vroeg aan mij of ik het red light district in Nederland kende want daar was hij geweest  

Yangon zelf heeft heel veel straten bedolven onder marktkraampjes. Hier heb ik me gewaagd aan streetfood, wist ik veel dat er in een kipsate stokje boten zaten. Niet zon groot succes, overigens was de broccoli wel lekker. Wat me hier ook opvalt is dat heel veel mensen op straat spugen, ze hebben vaak rode spuug, niet heel smakelijk. Ze kauwen op een of ander goedje gewikkeld in bladeren en spugen deze na enige tijd weer uit. Het schijnt dat ze hier aan verslaafd raken en dat is goed te zien aan de tanden! Om zoveel mogelijk te zien van Yangon hebben we een trein genomen die een rondje eromheen rijdt, deze rit duurde 3uur en dat voor maar 20cent. Weer eens wat anders dan de tarieven van de Ns. En je krijgt er nog gratis vermaak bij ook:Uit het niets werden er allemaal zakken met voor ons onbekende groenten naar binnen gegooid en zaten we er tussenin. Echt bizar, maar dit gebeurt dagelijks. 

We wisten dat myanmar mooi zou zijn en we hadden dan ook hoge verwachtingen, nou Inle Lake maakt deze verwachtingen al helemaal waar! Inle lake is een plaatsje aan een meer, of beter gezegd op het meer want een groot deel van de huizen staat op palen op het water alleen maar te bereiken met een boot. We hebben hier een tweedaagse trekking gedaan met Zozo onze gids, hij was helemaal weg van Passenger en we hebben dan ook meerdere concertjes van hem gehad. We hebben veel uren op het water doorgemaakt en dit is echt prachtig. Overal waar je kijkt zie je vissersbootjes die met grote neten peddels vissen proberen te vangen, we hebben gevaren langs de floating garden een tuin die ook helemaal op het water ligt en alleen te bereiken met de boot. We zijn naar een pottenbakkerij, weverij, blacksmith, sieradenmakerij en een cigarenfabriek geweest. Het was net alsof je jaren terug gingen in de tijd maar deze beroepen zijn hier nog dagelijks onderdeel van het gewone leven. Een lief vrouwtje heeft voor ons gekookt in een huisje op palen, je voelde het een beetje bewegen hihi. Ze heeft mijn gezicht ingesmeerd met een soort boomschors want dit was volgens hen goed voor de huid. Maar nu komt toch het mooiste van de trekking want we hebben mogen slapen in een klooster, we hadden alleen een matje en dekens en wanneer we naar de wc moesten dan moesten we door de slaapkamers van de monniken. Het eten was ook wat want we gingen eten samen met de meiden van het weeshuis. Zij zaten al aan hun tafel en wij hadden een tafeltje achteraan met heeel veel en dan bedoel ik echt heel veel eten voor ons. De meiden hadden hun gewone portie. Toen de meiden veel sneller klaar waren dan ons gingen ze allemaal met hun gezicht naar ons toe zitten en naar ons kijken. Ik kan vertellen dit was best heel erg ongemakkelijk! Toen wij het eten op hadden barste het feest los! We hebben met de meiden gezongen en gedanst, ze kunnen nu allemaal vlekkeloos de macarena en ze zijn ook bekend met de polonaise en limbo dansen. Wij hebben kennis gemaakt met een aantal traditionele dansjes maar vooral met super enthousiaste meiden. Dit was echt heel erg gaaf! 

Ik ben op dit moment in Mandalay, de een na grootste stad van Myanmar met iets minder sfeer. Zoals in alle andere landen hebben we een scooter gehuurd en zijn ee lekker rondgaan rijden. Leuk dat alle kinderen ming-galar-par wat hallo betekend naar je roepen! Ook wilden er een aantal mensen met mij op de foto en kreeg ik een kind opschoot haha. Voel me zowat beroemd joh. De avond hebben we doorgebracht in een bootje om naar de zonsondergang te kijken bij de grootste teakhoutenbrug ter wereld, 1.3kilometer lang! 

Ik ben nog niet uitgekeken in Myanmar en hsipaw - Bagan en Yangon staan nog op de planning. Maar daarover de volgende x meer. 

Van alle landen tot nu toe heeft Nadja filmpjes gemaakt, dit is de link: https://vimeo.com/193061707 

Veel liefs Dinise 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

7 Reacties

  1. Marrit:
    28 november 2016
    Super gaaf verhaal weer!!
  2. Mary schimmel:
    28 november 2016
    weer een prachtig verhaal !
  3. Rony Hoekstra:
    28 november 2016
    Prachtig allemaal! Jammer van die boten in je saté, was een flinke hap zeker ⛵️. Enjoy!
  4. Yvette:
    28 november 2016
    Heb je al je tanden nog Dien?!?! ;-)
    Leuk weer om te lezen! Wat maak je toch veel bijzonders mee. Tot de volgende blog! Xx
  5. Anja schimmel:
    28 november 2016
    Super gaaf dien dat we dit allemaal een beetje mee krijgen van jou reis echt leuk om te lezen en ........... begin een beetje te snappen dat gaaaaaffffff is xxxx
  6. Opa en dienie:
    28 november 2016
    super mooi verhaal geniet er nog maar lekker van dieny en opa
  7. Opa en oma.:
    30 november 2016
    Wat een contrast hè al die verslaafde mensen en dat goud.fijn weer van je te horen.liefs opa en oma.